Ramadan Xhinovci: ME TY KOSOVË MBURREMI

Ramadan Xhinovci

ME TY KOSOVË MBURREM
Shumë vite kaluan,
...malli me përvlon,
une jam larg Kosoves,
shumë larg...,
nuk mund te njehi ditët,
as muajet dhe vitet,
ndërsa stinet ndërrohen,
si netet me ditët.

Javet sikur muajet,
muajet sikur vitet,
e oret ishin te gjata,
shumë te gjata...,
si t’mos kalonin fare,
zvarriteshin ngadal,
para dhe pasë dite,
e pritja shumë e madhe.

Dhe ja ne horizont,
u lajmrua nje dritë,
një shpresë e madhe,
qe shumë e kemi pritë,
na ushqei me forcë,
guxim dhe trimni,
gjithë malet e Kosoves,
darsmor te lirisë.

Ata dhanë jeten,
që ne te jetojm,
te lirë, e te qliruar
kurr nuk ju harrojm,
Lirinë, askush s’ta fal,
po me gjak fitohet,
amanet i vjeter është,
kurr mos te harrohet.

E une prap mbetem,
atje larg ku jamë,
frika qe dikur kisha,
ende s’me ka lanë,
por shpresa me mban,
ajo s’fiket dotë,
me ty Kosovë mburrem,
sa t’jam ne kete Botë.

1999, Heigenbrücken