 |
| Nazmi Rudari |
KOSOVË
Ti det i gjallë e i gjerë i pavdekshëm përjetësie,
Ti dashuri e stërgjyshave, gjyshave mbi dashuritë.
E gatuar, e punuar, miliona vjet rrugë dite dritë!
Deri në kopshtin e dashurisë sime je liri e rritë!
Aty ku e shkuara përgjumët, zgjohet, e bie përditë!
Ashtu si kur të goditën gjyshërit dhe stërgjyshërit!
Vjen deri tek kopshti ku piqen kumbullat, e qershitë!
Të cilat i mbollën të parët lirinë duke e pëshpëritë!
Thuaj kush nuk ta njohu bukën mikpritjen e kripen,
Besën, e trimërinë, e fuqinë,e dashurinë, e rritën,
Pos bukëpërmbysëve, mercenarëve e tradhtarëve?
Kosovë, më shekuj fisi në ty mblodhi e rriti dashuritë
I ripërtëriu i shumëzoi dhe i dorëzoi në trastë trashëgimi
Në rrugë të vështirë, në rrugë të gjatë, neve bijve dhuratë!
Kosovë o det
Kosovë o lumë, o det i qëndrueshmërisë, e lirisë
Sa shekuj rrugëtim, rrugë tepër e lodhshme, e gjatë
U mbollën e rritën, pemët e flijimit e pavdekësisë.
O mall i shpirtit tim! O kënga e mendjes së zjarrtë!
Kosovë në ty, o kënga ime o vaj im, o dashuria ime!
Në ty rrita, trup e mendje gjymtyrë, e jam kthye sfinks
Në ty, më thurën e kënduan ninullat, përplot përgëzime
Në ty lindi rritëm e vdes, e vdes e ngjallem përditë!
Kosovë jam aty në trastë bariu, çantë mërgimtari!
Në shpirt e zemër shqiptari e në çantë luftëtari!
Jam në çantë fëmijësh e studentësh e qytetarësh!
Kosovë nuk duam ta humbim, as lojën bukë e kulaç.
Me mish e kocka më qenien tonë jemi për paqe.
Ti det i gjallë e i gjerë i pavdekshëm përjetësie,
Ti dashuri e stërgjyshave, gjyshave mbi dashuritë.
E gatuar, e punuar, miliona vjet rrugë dite dritë!
Deri në kopshtin e dashurisë sime je liri e rritë!
Aty ku e shkuara përgjumët, zgjohet, e bie përditë!
Ashtu si kur të goditën gjyshërit dhe stërgjyshërit!
Vjen deri tek kopshti ku piqen kumbullat, e qershitë!
Të cilat i mbollën të parët lirinë duke e pëshpëritë!
Thuaj kush nuk ta njohu bukën mikpritjen e kripen,
Besën, e trimërinë, e fuqinë,e dashurinë, e rritën,
Pos bukëpërmbysëve, mercenarëve e tradhtarëve?
Kosovë, më shekuj fisi në ty mblodhi e rriti dashuritë
I ripërtëriu i shumëzoi dhe i dorëzoi në trastë trashëgimi
Në rrugë të vështirë, në rrugë të gjatë, neve bijve dhuratë!
Kosovë o det
Kosovë o lumë, o det i qëndrueshmërisë, e lirisë
Sa shekuj rrugëtim, rrugë tepër e lodhshme, e gjatë
U mbollën e rritën, pemët e flijimit e pavdekësisë.
O mall i shpirtit tim! O kënga e mendjes së zjarrtë!
Kosovë në ty, o kënga ime o vaj im, o dashuria ime!
Në ty rrita, trup e mendje gjymtyrë, e jam kthye sfinks
Në ty, më thurën e kënduan ninullat, përplot përgëzime
Në ty lindi rritëm e vdes, e vdes e ngjallem përditë!
Kosovë jam aty në trastë bariu, çantë mërgimtari!
Në shpirt e zemër shqiptari e në çantë luftëtari!
Jam në çantë fëmijësh e studentësh e qytetarësh!
Kosovë nuk duam ta humbim, as lojën bukë e kulaç.
Me mish e kocka më qenien tonë jemi për paqe.
Kosovë ti e di ne bijtë tuaj vdesim më dheun tënd në gji!
